‘Als regiocoördinator ben je schakel, paraplu en smeerolie’

Margriet Snijders is regiocoördinator bij de gemeente Arnhem. Karolijn van Ginneken en Saskia van Eldik vervullen die rol voor de gemeenten Lingewaard en Overbetuwe. “Regionale samenwerking is niet iets wat je erbij doet, maar onderdeel van de koers van jouw stad of gemeente”, zeggen ze eensgezind.

Een korte samenvatting van wat de rol van regiocoördinator precies inhoudt, valt volgens het drietal niet te geven. “Onze rol ligt intern. De vijf regio-opgaven lopen vaak over elkaars grenzen heen, dan is het belangrijk dat je van elkaar weet wat er speelt. Wij zorgen binnen onze gemeenten voor die coördinatie, zie ons als de paraplu”, begint Karolijn. “Wij zijn vooral procesgericht bezig. Als er op onderwerpen besluitvorming moet plaatsvinden door de gemeenten, zorgen wij ervoor dat de juiste stukken de besluitvormingsroute ingaan”, vult Saskia aan.

Vraagbaak

Daarnaast zijn de regiocoördinatoren adviseur van het eigen gemeentebestuur. “Wij bereiden de agenda voor, zorgen voor goede adviezen bij de stukken en sluizen informatie door”, verduidelijkt Margriet. Nog een andere rol is die van schakel tussen de gemeente en Groene Metropoolregio. Saskia: “Voor collega’s zijn wij een vraagbaak en voor de regio zijn wij het eerste aanspreekpunt bij onze gemeente.” Karolijn: “Dat betekent dat wij soms ook de smeerolie zijn. Vanuit onze rol begrijpen wij heel goed waar de Groene Metropoolregio mee zit. Als het nodig is, kunnen wij dat vertalen naar onze eigen gemeente. En andersom leggen wij de positie van de gemeente uit bij de regio.”

Grote lijnen

Hoewel de focus van de regiocoördinatoren op het proces ligt, is de rol ook weer niet helemaal inhoudsloos. Margriet: “Wij denken mee op de grote lijnen en ontwikkelingen, vaak is dat aan het begin van een proces.” De nieuwe regionale agenda is zo’n voorbeeld. “Of neem de aanpassingen in de Wet Gemeenschappelijke Regelingen. Die hebben consequenties voor de Gemeenschappelijke Regeling van de Groene Metropoolregio, daar bemoeien wij ons wel mee.” Meestal gebeurt dit in het regiocoördinatorenoverleg dat eens in de maand plaatsvindt. De regiocoördinatoren van de 18 gemeenten en een afvaardiging van het regiobureau bespreken in dit overleg de ontwikkelingen. Saskia: “Wat komt er op ons af? Welke bijzonderheden spelen er?” Margriet: “We bespreken ook de agenda van het Algemeen Bestuur voor en maken afspraken over hoe en wanneer we vanuit de Groene Metropoolregio de stukken krijgen, zodat wij het vervolgens intern kunnen inplannen.”

Midden in het speelveld

Soms lijkt het alsof bij de regiocoördinatoren alles samenkomt. “Wij zitten letterlijk midden in het speelveld”, noemt Margriet het. Dat zorgt ervoor dat de regiocoördinatoren zien hoe dingen beter of anders kunnen. Of waar de kansen liggen. Niet voor niets zijn ze óók het klankbord van de netwerkdirectie, waarin de gemeentesecretarissen samenkomen. Een grote wens is bijvoorbeeld de koppeling tussen bestuurlijke wensen en ambtelijke haalbaarheid. Karolijn: “Er zijn super ambitieuze dingen opgeschreven en nu de meeste opgaven uit de startfase zijn, zie je dat er handjes nodig zijn. Want hoe gaan we het allemaal doen?” Margriet: “Sowieso zouden we met elkaar heel goed moeten bekijken wat we wel en niet doen. Een aantal dingen moet, omdat het opdrachten vanuit de provincie of het Rijk zijn. Maar bij andere dingen moeten we ook wel eens durven zeggen: ‘Dit even niet’.”

Ontzettend houvast

Dat de regio op dit soort vraagstukken stuit, vinden de regiocoördinatoren niet vreemd. “We zijn dan al wel 2,5 jaar met elkaar onderweg, het voelt veel meer als ‘pas’ 2,5 jaar”, zegt Karolijn. Als ze de balans mag opmaken, is ze toch vooral positief. “Kijk eens naar onze regionale agenda, die ligt er wel mooi. Die geeft ontzettend houvast.” Ook Margriet is positief: “Ik vind echt dat de regio zich goed profileert. De lobbyaanpak, hoe we op social media zichtbaar zijn, de communicatie. Het laat zien dat je ertoe doet. Echt complimenten.”

Enige weg voorwaarts

Saskia is ook positief: “Natuurlijk horen we wel eens kritische geluiden. Dat je als individuele gemeente misschien niet alles bereikt wat op je verlanglijstje staat of dat de regionale samenwerking veel tijd kost. Dan zeg ik: ‘Bekijk het grote geheel’. Als individuele gemeenten zijn we te klein om alles voor elkaar te krijgen, daarvoor zijn de opgaven te groot.” “Samen sta je sterker dan alleen”, vult Karolijn aan. “Of je nu wilt of niet, regionale samenwerking en de samenwerking met partners is de enige weg voorwaarts.” Margriet tot besluit: “Dat verhaal moeten we goed blijven vertellen.”